is mode met een zo klein mogelijke voetafdruk. Ook hergebruik van reststoffen (ook wel “deadstock”) draagt daaraan bij. Waarom stoffen weggooien die nog goed zijn als je er iets nieuws van kunt maken? Die visie delen gelukkig steeds meer merken met ons. Zij kopen stofrestanten op en maken er mooie items van. Hoe duurzaam is dat? Staat deadstock altijd gelijk aan duurzaamheid? En waar moet je als consument op letten?

Katoen is een van mijn favoriete stoffen qua kleding. In de zomer zweer ik bij katoenen jurkjes en in de winter draag ik graag truien en vesten van lekker dik katoen. Het liefst kies ik voor bio-katoen of gerecycled katoen. Maar laatst ontdekte ik iets nieuws: BCI-katoen.

Afgelopen maand stond er een mooi stuk over in de Krant van de Aarde. Pak een bakje thee  en neem even de tijd om dit mooie artikel over een duurzame garderobe te lezen. Duurzame merken en winkels doen tegenwoordig veel meer dan ons voorzien van mooie mode-items. Ze informeren en inspireren ons ook over een duurzame lifestyle, en nemen initiatieven om actuele klimaatproblemen daadwerkelijk op te lossen.

Als je mijn kledingkast opendoet, komen de kleuren je al snel tegemoet. Bloemetjesprints, strepen, stippen. Nu heeft kleding natuurlijk niet van nature een vrolijke print of kleur. Daar komt verf aan te pas. “Hoe gaat het proces van kleding verven eigenlijk in zijn werk?”, vroeg ik me af.

Van het fijne merk heb ik een paar plastic-flessen-jurken in de kast hangen. Dat klinkt misschien niet meteen als iets geweldigs om aan te trekken. Maar geloof me: van plastic flessen kun je blijkbaar echt wel prachtige kleding maken.